zaterdag 13 januari 2018

Weer een hoogtepunt...

En ja hoor. Het nieuwe jaar is nog maar amper begonnen en het eerste nieuwe hoogtepunt dient zich al aan. Wij worden wéér Opa en Oma. Gaat dat niet vervelen? Nou, wat denk je zelf? Integendeel!
Cas krijgt er, - als het weer warm is buiten- , een broertje of zusje bij. Mama een babytje in de buik. Dat zag hij zelf wel zitten. Uiteraard, want bij Cas geldt ‘hoe meer zielen hoe meer vreugd’, zoals bij voorbeeld om muziek te maken. Dat is momenteel zijn hobby. Oma heeft een kleine trom, twee castagnetten, en tamboerijn en nog zo’n klingelinstrument. Hij deelt ze een voor een uit en zegt tegen mij ‘staan opa’! Ik moet meedoen. En dan begint het. Cas danst op zijn muziek en niet alleen zijn oogjes lachen van plezier. wij dansen er omheen.  Dan is hij in zijn element. Hij heeft er nu een toetsenbord bij van een computer. Dat is in zijn gedachte soms computer, maar bij het muziekmaken een “piano”. Misschien moeten we eens gaan kijken naar een keyboard. Van dansen krijg je energie....

Nou vind ik de komende gezinsuitbreiding bij Wouter en Elke echt een feit om op te dansen. Leuk voor Cas, zo’n babybroertje of zusje. Alleen is ook maar alleen. En ons –toch al uitgebreide- gezin krijgt er weer een lid bij. Heerlijk, zo’n groot gezin met kinderen en kleinkinderen rondom spil Oma José. Daar kan ik eindeloos van genieten. De aanstaande ouders hebben meteen ook afgetast of de nieuwkomer straks ook op woensdag kan komen bij Oma en Opa. Wat dacht je? Natuurlijk. Graag! Oma ziet zo’n klein oppasmensje graag komen. En oppassen, dat kan ze als geen ander. Dat weet je inmiddels. Ze hebben het Cas verteld en hij weet straks dat ook hij dan een taak krijgt: ‘grote broer’ worden.

Wat zal hij goed voor zijn babybroer of zusje zorgen...  Ik heb deze week weer een keer  met de Valys-taxi gereden. Dit keer in een busje met veel te weinig beenruimte. Het probleem laat zich al raden. In ‘een bochtje’ zitten. Mijn spieren hebben weer een oplawaai gekregen en de bloeddoorstroming die voor mij zo belangrijk is, stagneerde kennelijk met spierproblemen tot gevolg. Gelukkig kon de fysiotherapaut gistermorgen de zaak een beetje los masseren. Hopelijk is het snel voorbij. Van slapen komt op deze manier niet zo veel. Maar dat is gelukkig maar tijdelijk; maar wel lastig. Vandaag komt Emma onze oudste kleindochter logeren. Dat wordt een plezierige dag. Het wordt al een echte dame. Haar zus gaat met papa en ma er even tussenuit als verjaardagscadeau. Emma bij ons. Misschien staat er nog iets leuks op het programma, maar dat verklap ik natuurlijk niet. Dat moet een verrassing blijven.

In het weekeinde wordt in de diverse categorieën tot slot het NK en BK veldrijden afgewerkt. Ik zal er wel een en ander van zien, verwacht ik zo. Daarnaast begint de 'Juup' weer na de winterstop. Waar blijft die versterking voor NAC? De overige degradatiekandidaten hebben zich al behoorlijk geroerd bij het aantrekken van versterking. Ik volg dagelijks de fansite van de Rat. NAC heeft weer geen geld natuurlijk. Het is het oude liedje, dat ik al tientallen jaren ken. Misschien kunnen ze desondanks in de eredivisie blijven. Dat zou al een prestatie zijn. Hoop doet leven....

(Bron: familiearchief f.van son: Gezinsuitbreiding bij Cas, Emma logeert, NAC)




Geen opmerkingen:

Een reactie posten