zaterdag 24 september 2016

Il ken geen Portugees....


Deze keer eens niet over mijn kleinkinderen.  Je weet dat ik al geruime tijd, samen met enkele anderen, op zoek ben na de herkomst van mijn voorouders. Ik heet dan weliswaar Van Son, maar omstreeks 1340 heette mijn voorvader Henric van Broechoven. Hij trouwde met een zekere Katharina van Zonne. Of zij al een kond had, of dat er andere redenen aan ten grondslag lagen, dat weet ik nog niet precies. Maar deze Henricus noemde zijn zoon om een of andere reden Jan van Zon of Son. Deze jongen werd in 1370 geboren en sindsdien heet zijn nageslacht Van Son. En ik stam daar rechtstreeks en uiteraard bewezen, van af.
Maar het wordt op het eerste gezicht nog gekker. De vader van de eerder genoemde Henric heette Gerard of Gerit van Broechoven. Maar zijn vader ken ik uit akten als Walterus Bac van Baescot. We zitten dan in 1250. In die tijd niet zo vreemd, die verschillende namen. Vaak werd je genoemd naar bij voorbeeld je bezit of herkomst. Was je Heer van een gebiedje of streek, dan was dan vaak je “achternaam”. Achternamen bestonden toen gewoon nog niet echt. Had je zonen, dan werden die weer naar delen van je bezittingen genoemd. Zo ken ik de eerste Jan van Son ook als Jan van Son van Westilborch. Daar woonden ze toen! Daar kan ik natuurlijk niks aan doen........
En als ik dan nog verder terug in de tijd ga, dan veranderen de namen. In die gevallen wil ik uit akten wel zeker weten, dus bewezen zien,  dat ik niet zo maar een vader aan een zoon koppel. Gelukkig zijn er heel wat van cie oude akten bewaard gebleven. Zoals in een akte van 3 juli 1411. Daarin staat "Johannes de Zon, filii Henricus de Broechoven", jan van son, zoon van  henric van broechoven dus. En op 14 februari 1427 is ook Pa overleden; dan is er sprake van quondam, wijlen betekent dat.
Die acten komen beide uit de archieven van de Bossche Protocollen. Typemachines waren er niet. Dus soms had je te maken met hanepoten, soms was het heel goed te lezen, zoals je op de foto’s kan zien. Oude archiefstukken met een schat aan informatie. Maar het kunnen ook net zo goed archiefstukken een van oude abdijen zijn zoals de Abdij van Berne of Tongerloo; oude rekeningen, leenakten of oorkonden die eventuele twisten of grondverkoop beschrijven. Je moet daar wel oud schrift voor kunnen lezen. Ik heb ooit zo’n  cursus gevolgd, maar ik merk dat die kennis zo langzamerhand aan het verminderen is. Soms ook zijn de akten in het katijn gesteld. Uiteraard bezoek je dan die abdij of de archieven of wellicht nog restanten in het veld.
Genoeg. Een van mijn mede-onderzoekers liep tegen een aardige vermelding aan op het internet. Hij wordt geciteerd in Brazilië over de familie Bac. In de in het Portugees geschreven ‘Cronica das Familias Longhi & Frantz’,  geschreven door Ricardo André Longhi Frantz wordt op blz. 217 onder voetnoot 1309 vermelding van een van de pubicaties van mijn compaan Hans van Broekhoven vermeld.  Voor degenen onder u die Portugees kennen: de tekst luidt: A família van Broechoven de Tilburg tem raízes muito antigas, sendo um ramo cadete da nobre família Bac, tendo adotado o mesmo brasão.(1309). En onder voetnoot 1309: Broekhoven, H. L. van. In die voetpad van die Arent Zoektocht door de eeuwen. Schiedam, 2013. Uiteraard heeft mijn mede-onderzoeker onmiddellijk contact proberen te leggen met de schrijver. Wie weet, kent hij nog meer bronnen dan wij, waaruit we steeds dichter bij de bron van de familie Bac, ons beider voorvaderen, komen.
Wie zei er dat Genealogie of Stamboomonderzoek niet interessant is? Begin er gewoon aan en beperk je niet tot het stompzinnig onder elkaar zetten van vader en zoon, moeder en dochter. Onderzoek hoe die mensen leefden en er gaat echt een wereld voor je open. Het is al lang geen hobby meer van oudjes (zoals ik!). In mijn forumgroepen zitten meer dan voldoende jongeren, die met hart en ziel hun hobby beoefenen. Zoals ik........
(Bron: ‘Cronica das Familias Longhi & Frantz’,  geschreven door Ricardo André Longhi Frantz, blz. 217; akte 5-3-1414 bossche protocollen 1188 fol374 en leenboek 1417, leen Joh. Van Zonne uit het archief in Brussel.)                                                              

         

zaterdag 17 september 2016

Middagen nu al goud waard...


Sinds het begin van dit schooljaar ben ik ’s middags vrij, zoals je weet. Alsvast gedeeltelijk met pensioen. Wat is dat heerlijk! Tussen de middag kan ok met José samen een boterhammetje eten en het prettige is dat er een of twee keer per week een kleinkind of kleinkinderen mee aan tafel zitten, zoals Cas en Youri deze week. Dat is fantastisch. Cas kende ons nog heel goed na ruim twee weken vakantie. Omdat wij daarvoor met vakantie waren, hebben we hem vijf weken lang niet gezien. Deze week kwam hij met mama Elke en papa Wouter weer thuis. En wat denk je? Hij vond het prima dat oma hem aanpakte. Meteen lachen en datzelfde gebeurde, toen hij opa zag. Wat is hij veranderd in die vijf weken. Bij het spelen kan hij nu zonder moeite heel de kamer rondkruipen en overal waar meneer wil, daar gaat hij gewoon staan. Ik mag graag met hem spelen en geniet van Cas. Zo ook van de andere kleintjes natuurlijk. José brengt Anouk een paar keer per week naar school en dan staat ze die dagen al om haf acht bij ons binnen. Het liefste heeft ze als ik nog een grapje maak of gek doe, vlak voordat ik naar mijn “werkje” ga.  ’s Middags is Youri er, om met mij met het treintj te spelen of met de stapel oude mobieltjes naar elkaar of naar papa te “bellen”.  Hij had uitermate goede zin en dat gold ook voor Anouk, die aan tafel onverstoorbaar een kleurplaat prachtig inkleurde. Het werd dus een hele prettige middag. Zoals je weet gingen we vorige week zaterdag met dochter Inge en de meiden Emma en Renée iets leus doen. Het werd een dagje zee. Genieten. Want ook deze keer was het prima weer. Uiteraard begonnen we die dag met koffie en een glaasje drinken voor de dames op een terrasje, zoals we altijd doen. Na een geslaagd dagje strand weer naar oma’s huis. Voor de onvolprezen zelfgebakken friet.  Ik heb het drukker dan ooit, maar ben aan het einde van de “werkdag” niet meer zo uitgeput. Gelukkig maar, want na dit schooljaar ben ik altijd thuis............          
(Bron: familiearchief f. Van son: anouk, youri, Cas, Emma en Renée, september 2016) 







zaterdag 10 september 2016

Rustig? Vergeet het.....



De eerste week van mijn ‘gedeeltelijk pensioen’ is achter de rug. Nou. Dan wil ik wel eens zien hoe dat eruit ziet als ik volledig met penioen zal zijn. Ik heb het nog nooit zo druk gehad als deze week. Thuis gebeurt ook namelijk veel meer dan ik verwachtte. Daar deed ik nu een hele week aan mee: kleindochter uit school halen; naar mijn andere dochter om even de vakantiefoto’s te laten zien en even bij te praten; even een ziplaatsophogertje halen; maandelijkse boodschappen doen omdat koelkast en vriezer na de vakantie uiteraard leeg zijn; finish van mooie etappes van de Vuelta d’Espana kijken op tv en na het eten samen met het gezin van Meike en Ronald op donderdag,  de raadsvergadering op donderdagavond bezoeken. Vrijdagochtend naar de revalidatiearts in het Aphia in Breda; KPN bellen omdat mijn internet steeds stoort en de tv’s uitvallen en vervolgens vrijdagmiddag tot de conclusie komen dat ik deze week nog geen gelegenheid had om mijn mailtjes van de genealogie te bekijken en te verwerken. 
Wat een leven...................                                                             
Nou, maar ik klaag niet. Het was leuk en vooral gezellig met José. Kleinzoon Youri vond het leuk dat opa thuis was en met hem speelde; Anouk vertelde tegen Opa hoe leuk het was op haar eerste schooldag in groep 3. Ze zat namelijk naast Thomas. Beter had niet gekund. Robyn is bezig om haar speentje te vergeten. Ze wordt namelijk al groot. Daar moet ik als opa natuurlijk ook op reageren. We maakten een afspraak met Tommy en Nienke om samen foto’s te kijken en de vakanties te bespreken én tot slot: vandaag gaan oma en opa een keertje samen met Inge, Emma en Renée een leuke dag genieten. Het is er nu nog weer voor. Van de ‘slechtstste zomer sinds mensenheugenis’ zijn we na enkele weken tropisch en subtropisch weer ‘veranderd’ naar de warmste septemberdagen ooit. Ach ja, wij Nederlanders klagen graag hé........ Tot volgende week!                                                                          (Bron: Anouk in groep 3, Robyn ontwent haar speentje 09-2016).